Ezin izan dut aurreko ariketa amaitu sare sozialen inguruan nire iritzia aipatu gabe. Guztiz ez-ados nago beraien jarduerarekin.
Ulertzen ditut dituen abantailak, eta kasuan kasu, konpartitu egiten ditut (arlo pertsonalean hizketan ari naiz, marketing-aren munduan sartu gabe). Kanpoko lagunekin kontaktatzeko aukera bikaina da, sosik ere gastatu gabe, EEBBtan dagoen lagunaren nondik norakoak ikusteko, Bartzelonan lanean ari den anaiaren berri izateko aukera paregabea. Eta garrantzitsuena; dohan. Lagunei argazkiak pasatzeko eta zure irudi bat eratzeko galdu ezineko aukera baita ere. Nola ez, eta berriz ere puntu garrantzitsu baten barnean: DOHAN.
Baina zer dakar honek ORDAINETAN? Errealitatera jaitsiz, teoriatik praktikara, aplikazio txundigarri guztien gainetik errealitate traketsago bat daukagu aurrean .
12 urtetik gorako haurrek sare sozialak eratzen dituzte. Oraindik lagunartea finkatu gabekoek, beraien baloreak finkatu gabe dituzten haurrek, sare sozialak dituzte. Honek, zenbait kasutan, bizitza soziala sare sozialen arabera eratzera eramaten du gaztea. Lagunak komentarioa erantzun ez badio (birtualki!), triste jartzen da. Orduro Tuenti, Twitter edo Facebookari begira dago ohar berri baten zain, lagunek beste lagun batzuk dituztela ohartzen da, eta bera barnean ez dagoela. Erantzungo diotenean, eguneko poztasuna jasotzen du. ZER DA HAU GUZTIA??
Bizi birtuala eratzen ari gara. Hainbatean aipaturiko bigarren mundua, “friki” deitzen diegu sarean beste pertsonalitate bat eratzen duen jendeari. Zer dira bada sare sozialak??
Gure irudia saltzeko orrialdeak bihurtzen dira azken finean. Guk izan nahiko genukeenaren isla. Errealitatetik at aurkitzen den errealitatea.
Bigarren eskuko esperientziak bizitzen ditugu honen bitartez, lagunen bizia kuxkuxeatzen dugu (beraiek saldu nahi digunaren araberakoa) eta “lagun” birtual bihurtzen dugu kalean agurtu soilik egiten duguna.
Erabilera onaren aldekoa naizen arren, erabilera trakets ugari dagoelakoan nago. Eta pertsona helduetaz ari garenean, bere aukera egiteko kapazitatea duen gizasemeaz ari gara, bere bizitzaren hildoa aukeratu dezake. Baina haur eta gazteekin desberdin gertatzen da. Etorkizuneko heldu hauek bide okerretik eramaten gabiltzalakoan nago.
Gero eta haur gehiago gelditzen dira pantailaren aurrean so, kalean inguruko lagunekin egon beharrean. Sare sozialak direla, bideo jokuak direla, TB programak direla etab… inkomunikaziora eta bakardadera bultzatzen ditugu zuzenean. Sare sozialak, etorkizunera begiratzean dakusadan egoera tamalgarriaren zati soil bat besterik ez izan arren, sare SOZIALA deitzen diren hauek, errealitatean sare INDIBIDUALISTAk direlakoan nago.
Zoritxarrez marketing-ak aprobetxatzeko duen “abantaila” ere hau berauxe da. Indibidualismo hau sakontzen du, eskaintza berezituak, pertsonalizatuak ahalbidetuz.